Geçen hafta farklı hissetti – zengin, beklenmedik ve ilham verici. Sonunda kendimi yıllarca duyduğum ama hiç yoldan geçmemiş olan insanlarla tanıştım. Bu isimlerden biri, moda markası “Closh” ın arkasındaki kadın olan Serli Kevoğlu idi. İstanbul’un şık Nişantanthi bölgesinde dolaştıysanız, muhtemelen Closh’ın butikini gördünüz veya en azından arkasındaki yaratıcı gücü bilmeden geçtiniz. Ve Beren Saat’ın Bihter tarafından “Ahk-ı Memnu” (“Yasak Aşk”) tarafından giyilen bu ikonik şeffaf detaylı kazak, Türk televizyonunun tamamını işaretleyen bir görünüm kim unutabilir?
Closh, yaklaşık yirmi yıldır yerel moda manzarasını sessizce şekillendiriyor. Ve yine de, tasarımcısı bir gizem olarak kaldı – şimdiye kadar. Keekoğlu’yu medyada sadece tasarım yeteneğinden değil, felsefesinden de konuşan bir arkadaşımdan duydum: kalite, işçilik ve çok köklü bir couture anlayışına bağlılık. Chanel ve Dior gibi moda evlerinin altın çağından nasıl ilham aldığını söylediler – sadece estetikte değil, bir zamanlar her müşteriye kişiselleştirilmiş hizmet sundukları gibi. Onunla tanışmamı sağlayan bu saygı ve alaka düzeyi karışımı oldu.
Pandemik sırasında Atiye Caddesi’ndeki sevgili butiği kapalı olmasına rağmen, KeKoğlu şimdi Abdi Ipekçi Caddesi’ndeki sakin, ışık dolu bir showroomdan çıkıyor. İçeride adım atmak, zaman dışında var olan bir alana girmek gibi hissediyor – huzurlu, minimal, ancak yaratıcı enerjiyle dolu. Keekoğlu kendisi çok aynı. Sakin bir varlık ve sessiz bir güvenle, bana her şeyin nasıl başladığının hikayesini anlatmaya başladı.
O ve iş ortağı Closh’u açarak, kısmen eşinin babası tarafından desteklendiğinde sadece 24 yaşındaydı. Her ikisi de farklı üniversitelerde tasarım eğitimi alıyordu ve Kevoğlu için modaya giden yol doğal görünüyordu. “Ailemdeki kadınlar nesiller boyu terzilerdi,” dedi bana, “böylece bir tür aile işi olarak başladığımızı söyleyebilirsin.”
Zamanla, yolculuğu orijinal partnerinden ayrıldı, ancak taahhüdü asla tereddüt etmedi. Annesi ve teyzesi ile yakın çalışan küçük, sıkı sıkıya bağlı bir ekip inşa etti. “Her zaman işçiliğe takıntılıydım” dedi. “O zamanlar bile soruyordum: En iyi kalıpları kim yapıyor? En iyi kumaşlar nereden geliyor? Ceketi nasıl doğru yaparım?”
Bu mükemmeliyetçilik katlandı, markasının belkemiği oldu. Aile duygusu da var. “Çalıştığım insanları kocamı veya çocuğumu gördüğümden daha fazla görüyorum,” dedi bir gülümsemeyle. “Burada gerçek bir saygı var – gerçek bakım. Ve inanıyorum ki insanlara bu şekilde davrandığınızda size geri dönüyor.”
Hızlı moda dünyasındaki birçok kişiden farklı olarak, Kevoğlu’nun ekibi oldukça tutarlı kaldı. “İyi zanaatkârlar bu sektöre gelir ve gider” dedi. “Ama bizimle değil. Paylaşılan değerlere dayandık ve bence bizi canlı tutan şey bu – özellikle de pandemi gibi zor zamanlarda.”
“Closh”, atölyesini hibrit bir atölyeye ve mağazaya dönüştürerek bu fırtınayı yıprattı ve dünyanın geri kalanı dururken ekibin çalışmaya devam etmesine izin verdi. “Bunu sadece kâr için yapmıyoruz,” dedi. “Perspektifimiz farklı.”
Bu perspektif, sadece bir trend olarak değil, bir yaşam biçimi olarak da sürdürülebilirliğe dayanmaktadır. Kevoğlu, nesilden nesile geçebilecek, süren kıyafetler yaratmaya inanıyor. Onun için moda sürekli yeniden icatla ilgili değil; Bu arıtma ile ilgili. “Bugün diktiğimiz etekler 100 yıl önce vardı” dedi. “Hiçbirimiz tamamen yeni bir şey icat etmiyoruz. Sadece güzel bir şekilde yürütüyoruz.”
Yedi veya sekiz kuşak tarihi olan bir İstanbul ailesinde büyüyen zarafetle çevriliydi. “Ailem için iyi giyinmek lüks değildi, hayatın bir parçasıydı, kültürün bir parçasıydı. Yurt dışından kumaş tedarik eden ve şehrin en iyi terzileri tarafından özel olarak yapılmış kıyafetleri olan kadınlar arasında büyüdüm. Bu dünya beni şekillendirdi.”
Resmi olarak tasarlamasına rağmen, Kevoğlu moda haftalarının veya büyük pist şovlarının spot ışığını kovalamamak için kasıtlı bir seçim yaptı. “Bu yol benim gibi hissetmedi,” dedi. “Geldiğim kültüre daha yakın bir şey istedim. Markam genç hayallerimden biriydi. Couture ile başladım ve orada kaldım.”
Yarattığı her parça elle çizilmiş bir eskiz olarak başlar. Süreci acele etmiyor. “Bir fikirle başlıyorum, çiziyorum ve istediğim tasarıma ulaşana kadar rafine ediyorum.” İlhamı genellikle geçmişten zarif İstanbul kadınlarının gardıroplarından gelir – rafine, zarif ve zamansız.
Öyleyse, 20. yüzyılın başlarında couture’a Kuzey Yıldızı olarak bakması şaşırtıcı değil. “Chanel ve Dior’un o ilk yıllarda sunduklarını modellemeye çalışıyorum” dedi. “Bu tür kişisel, titiz bir hizmet, inandığım şey bu.”
