Kafein tarafından ikna edilen sinirler gibi gerçekten hafif sarmaşık olduğunuza benzemiyor. Geçen yıl bu kez, bir danışman kulübüne, acımasız ve çok pahalı etkinlikten soğuk bir bira, String Thair Street’i hayal etmedim. Ve yine de, bir hafta önce vardı: uyku yoksunluğunun fiziksel tezahürü, karlı hırslar ve yeni bir yaşamın çılgınlığında neredeyse hiç bulunmayan sahtekar sendromu.
Nasıl sorabilirsin, burada bitirdim?
Ben buna kader diyeceğim, ancak takviye sırasında adalet, genel uygulama hatası ve transfer olasılığını dikkate almak için takip etmem gereken sonsuz kopya istekleri yapmıyor. Bununla birlikte, bu süreçte tuttuğum şey, bir görevde bir kadın, bir yandan spiral not defteri ve muhtemelen diğer yandan bir kahve olarak Brown’da sınıfta yürümemi hayal etmekti. Miranda olarak Mirana Strip’i hayal edin Şeytan salgını çıkarır– Veya Margaret olarak Sandra Bullock Teklif। Bu sahnede bir amacım vardı. Bir şey diliyorum. Daha iyi kelimelerin olmaması nedeniyle, ana karakterdi.
Önceki üniversitemde kayıp bir sanatçıyı beğendim. İnsanlar bir sonraki lisansüstü planımı sorduğunda, Nebalas tepkilerini yazmaya çektiğim ya da iyi bir sanat eserine bakmaktan zevk aldım. Bu maskenin altında, ilgimin bozukluğunu hissettim ve beklediğim şey hakkında kararsız hissettim.
Ancak, Brown’a vardığımda, kariyerimi geliştirmek ve on yıl boyunca herkes gibi planlamayı iyileştirmek için fırsatları kullanmaya karar verdim. Amaçsız bir şekilde yüzme eğilimimi bırakmak ve kendime ait bir şey seçmek. Bir fincan kahve gibi bir şey, bana bu hissi hissetmem gerektiğini hissettiriyorum.
Asla, asla, Brown’daki ilk günüme kadar bir yudum kahve çalıştırmam bile. Aslında, üniversitemin ilk yılında, düzenli olarak tüketiyordum ki, kafein bitişiğindeki tek ürünü Trader Jo’nun tüccar dondurmasıydı. Çalışmak için sabah kupasına ihtiyaç duyanları bulurdum, elbette bu ulusal bağımlılıkta uyumaktan yoksun değildim. Ancak sorunlar değişti. Oryantasyonun ilk gününde “kahve sohbeti” fikrini keşfettiğimde başladı. Aniden, kahve sadece harika görünen bir içecek değildi: bir inisiyasyon ritüeli, kulüplere, işlere ve ağlara giriş fiyatıydı.
Nazikçe başlatılmış olmalıydı. Bu yeni hayata dönmeliydim. Ancak, Brown’a sığmanın tek yolunun hızlanmak olduğuna karar verdim. Etkinlik menüsünü yeni kendini somutlaştıracak bir malzeme için taradım. Yaptığımda, kahve emrinin bir kişi hakkında çok şey söylediğini fark ettim. Çilek maçı? Çok renkli. Yarım içkim pembe ise, kimse beni ciddiye almaz. Bir sonraki makalede gözlerim tarandı. Sütlü kahverengi şeker kahvesi? Çok tatlı bir şekilde, bilinen kahve olarak kabul edilmemeli ve ticari ortama dahil edilmemelidir. Bir değişikliğe ihtiyacım var. Kendime katı ve bir meydan okumaya hazır olduğumu göstermem gerekiyordu. Ben iş anlamına gelen bir kızdım. Artık eşleşen dondurma yok. Ne alacağımı biliyordum.
Harika bir siyah soğuk bira istediğimde sofistike hissettim. İlk olarak bir kafeteryadan çikolata veya pop krisanı olmayan bir şey istediğimde kelimeler dilimden çıktı. Hazır olduğumda, fincanı bağladım ve satış salonuna gitmeden önce talimatları almak için Google Haritalar’ı hızlı bir şekilde inceledim ve Eylül ayında Eylül ayında yakalarken karanlık -mahoganik sıvıyı gösterdim.
Dudağım aldığım ilk yudumla üzgün olmasına rağmen, kahvemi böyle sevdiğimi çabucak doğruladım: acı, soğuk ve güçlü. O andan itibaren Ivy League’in yeni kişiliğini bu tuhaflığı içerecekti. İmzam emrim, kayıt yaptığım çok sayıda dış cephede yanımda aldığım crunch oldu. İstiflemem, ilk kez kullanmaya başlayan Google Takvimi ve masamda donmuş boş siyah kahve fincanları, yanlış kaçırdığım şeyleri kaçırdım ve yorucu çabalarımı ve kaybettiğimden önce kaybettiğimi düzeltmeyi ifade ettim. Artık tüm eğlence ve oyunlar değildi. Kahverengiye ulaştı. Herkes gibi ciddi olmanın zamanı gelmişti … değil mi?
Bununla birlikte, insan vücudunu çalıştırabilecek çok fazla kafein vardır. Birçok kulüp, dernek ve dernek dağıtım için mükemmel yazılı müfredatın birçok versiyonu. Sadece o kadar çok değişebilirsin. 17: 00’den sonra iki fincan soğuk bira yedikten sonra hayatım için uyuyamadım. Gözler genişliğinde ve kafein aşırı yüklenmesinden batırılmış parmaklar, kampüste ayak bastığımdan beri kampüste ilk kez oturuyorum.
Tüm noktayı unuttum. Profesyonel borunun körü körüne tırmanması için kahverengiye ulaşmadım. Tavsiye için tavsiye ve sanat için duygularımdan kurtulmaya gelmedim (Chatzipt’i tanımlamak için birkaç hafta önce danışmak zorunda olduğum bir iş unvanı). Beni yaratıcı ve karışık parçalara eşit bırakmak için Brown’a gelmeyin. Kulüp fuarındaki uzun çizgi nedeniyle, katılmak istediğim kulüpler için bilgisayarımın tüm ILA’larını sildim. Kahve sohbet danışmanlarını iptal ettim. G-Calup grubumun toplantılarını (fiilin ne olduğunu zorlukla biliyorum), yasalardan önceki dernekler ve korkmuş olan diğer tüm dağınık olayları, sadece benim gibi hissedenler: dergi yayınları, TEDX ve bir şapel. Şimdi haftamdaki boş pozisyonları gördüm: Kendimi ikili olarak adayabilirim Yaz Güzelim Yeni arkadaşlarımla, orijinal yeşil veya sadece ekiliyor Mevcut।
_______
Bu iki wick siklonları melodramatik, mantıksız ve kusurlu (hepsi doğru olan) görünse de, her an benim için etkili oldu. Şu anda kahverengi olmama rağmen, bir yıl önce kendi kayıp ve serpet versiyonumdan daha fazla ilgi duyuyorum: profesyonel öncesi yollardan daha çok yazma, yansıma ve arama ile ilgi çekici. Ve neyse ki, öyleydi ve hala iyiydi. Bu yüzden Brown’a ulaştım. Fikirleri keşfedin ve inceleyin ve nihayet bana ev hissi veren duygularda (onurlu değil ya da değil) barış ve amaç bulur.
Üç haftadır kahverengiyim ve klavyemde kaldığımdan beri artık evimde hiç hissetmedim. Ben yazarken masamın yanında eşleşen sütlü bir kahve oturuyorum. Beni titremeyen tatlı ve hassas sütün tadı alıyorum. Bana dondurma maçımı hatırlatıyor, sadece içecek şeklinde. Son zamanlarda yeni tat ile deneyim kazanıyorum: Vanilya, lavanta ve hatta çilekleri denedim. Planım tüm etkinliğin menüsü boyunca ilerlemek. Yeni imza içeceğimi bulamadım, ancak ben Orada Siyah Soğuk Brewo en azından hüküm sürdü.
Siyah kahve ve ticari kıyafetler ve kurumsal tavsiyeler ve jargon şirketlerinden gerçekten hoşlananlara karşı hiçbir şeyim yok. Yarışmanın rutini ve eğlencesi için bir amaç arayanlar için tüm güçlü yönler. Ben sadece bunun muhtemelen benim değil diyorum. Ve belki de sorun değil. Belki burada kalmalıyım: maçımı iç ve kalbimi yaz ve bu gece Andrews menüsünde neler olduğunu sor. Çünkü, belki de, Ivy League’de bile, her şeyi bilmeden sorun değil.