Edinburgh Üniversitesi’ndeki araştırmacılar Çarşamba günü yaptığı açıklamada, kronik yorgunluk sendromu olan kişilerde DNA farklılıklarını belirlediklerini ve zayıflatıcı hastalığın biyolojik olduğuna dair yeni kanıtlar sunduklarını söyledi – psikolojik veya tembellik ile bağlantılı.
Çalışmaları, miyaljik ensefalomiyelit/kronik yorgunluk sendromu (ME/CFS) olan kişilerde sağlıklı gönüllülere göre farklı sekiz genetik kod alanı buldu.
Araştırmacılar yaptığı açıklamada, bulgu “genlerin bir kişinin hastalığı geliştirme şansına katkıda bulunduğuna dair ilk sağlam kanıtlar” sağlıyor.
Durumun temel özellikleri arasında, küçük fiziksel veya zihinsel aktiviteden sonra yorgunluk, ağrı ve beyin sisi kötüleşmesi yer alır.
Benim/CFS’nin nedenleri hakkında çok az şey biliniyor ve teşhis testi veya tedavi yok. Araştırmacılar, durumun dünya çapında yaklaşık 67 milyon insanı etkilediğine inanılıyor.
Decodeme çalışması, bir ankette kronik yorgunluk ve tüm Avrupa kökenli 259.909 kişi olduğunu bildiren 15.579 kişiden DNA örneklerini analiz etti.
Henüz hakemli olmayan bir rapora göre, beni/CFS’yi bildiren kişilerde daha yaygın olan gen varyantları bağışıklık ve sinir sistemleriyle bağlantılıydı.
Araştırmacılar, gen bölgelerinden en az iki tanesinin enfeksiyona nasıl tepki verdiğiyle ilgili olduğunu, bu da semptomların sıklıkla bulaşıcı bir hastalıktan sonra başladığını bildiren raporlarla uyumlu olduğunu söyledi.
Daha önce başka bir gen bölgesi, durumun başka bir yaygın semptomu olan kronik ağrısı olan kişilerde tanımlanmıştır.
Araştırmacı Andy Devereux-Cooke yaptığı açıklamada, “ME/CFS araştırma alanında oyun değiştirmeyi kanıtlamaları gerektiğini” ekleyerek “deneyimlerini bildiren onlarca yıllık hastalarla uyumlu” bulguları.
“Bu sonuçlar hemen bir test veya tedavinin geliştirileceği anlamına gelmeyecek, ancak daha iyi bir anlayışa yol açacaklar” dedi.
Çalışmaya dahil olmayan bilim adamları, bir tıp uzmanından tanısı olan kişilere katılımı kısıtlamak yerine, kendi kendine bildirilen kronik yorgunluk sendromu bildiren gönüllülerin kullanıldığını söylediler. Sonuçları tekrarlamak için daha büyük çalışmalar çağrıldı.
Londra Brunel Üniversitesi’ndeki ME/CFS’de enfeksiyon ve bağışıklığı inceleyen Dr. Jackie Cliff, “bu bulguları yeni tedavilere çevirmek için” önemli çalışmalar gerekli olacaktır. Diyerek şöyle devam etti: “Bu, akademiye ve endüstriye önemli bir yatırım gerektirecek.”
