Beyaz Saray Kabine Odasının Dışında bir resim as Abraham Lincoln ve Ronald Reagan, Donald Trump ile birlikte Amerikan bayrağının önünde.
Üç Cumhuriyetçi liderin ana caddede diğer Trump fotoğrafları ve portrelerinden oluşan bir galeri arasında gururla sergilenen hayran kurgu tasviri, 47. başkanın evinde ve ofisinde bulunan en tuhaf şey olmaktan çok uzak. Beyaz Saray, parlak boyayla kaplı pervazları, raflarındaki gösterişli ve ışıltılı süs eşyaları, masasındaki Diyet Kola anahtarı ve tarihi Doğu Kanadı’nın kısmen yıkılmasını gerektiren yeni balo salonuyla yaldız ve yaldıza bir saygı duruşu niteliğindedir.
Ancak Pazartesi günü Trump’ın Anthony Albanese ile basın toplantısına giderken görülen tablo, iki adamın ne kadar politik açıdan tuhaf bir çift olduğunu ve şaşırtıcı derecede sıcak ilk resmi görüşmelerinin neden en azından dışarıdan neredeyse herkesi şaşırttığını düşünmek için iyi bir yer.
Başbakan dışında neredeyse herkes.
Trump, gündemini ezmek için yargıya ve kendi portrelerini asan siyasi rakiplerine karşı küstah ve amansız otoriter muhafazakar bir saldırı başlattı. Muhtemelen Amerika Birleşik Devletleri’nin en iyi başkanı Köleleri serbest bırakan ve İç Savaşı kazanan. Solcu bir militan olan Albanese, “düzenli hükümet” erdemini yaratan ve pragmatizmin ötesinde daha iddialı politikaları destekleyen Vigilante Partisi’nin lideri oldu.
Kayıt olun: AU Son Dakika Haber E-postası
Brady basın toplantısı odasından çıkıp kirli koridordan Kabine odasına doğru yürürken, gazeteciler arasında Zelensky tarzı bir zorbalık olmasa da bir iki anlaşmazlık yaşayabileceğimize dair bir his vardı. Sanki iki adamla taban tabana zıtlık sergiliyormuş gibi bir köşeyi döndüklerinde, koridor aniden duvardan duvara Trump ile doldu.
Trump, Air Force One’ın önünde kırmızı halıda yürüyor, Trump İsrailli Benjamin Netanyahu ile imzaladığı anlaşmayı tanıtıyor, Trump, altında “BARIŞ 2025” yazan devasa bir meme metniyle Filistin Yönetimi Başkanı Mahmud Abbas’ı onaylıyor. Kabine Odası’nın hemen dışında, sanki sembolizme kafanızı sallamak istercesine, yarım düzine Amerikan bayrağının önünde Trump’ın dev bir yağlıboya tablosu duruyor. Her biri Trump’ın lastiklerini bir öncekinden daha fazla şişiren yaklaşık 20 resim ve fotoğraf, izleyicilerde hangi Beyaz Saray’da olduğumuz konusunda hiçbir şüphe bırakmıyor.
Beyaz Saray yardımcılarının resmi öğle yemeği için hazırlandığı oturma odasındaki masada, cam kaseli gümüş tepsilerin yanında plastik buz kovalarının içinde plastik diyet kola şişeleri duruyor.
Ancak odanın içinde ikisi arkadaş olarak yan yana oturuyorlardı. Askeri bayrakların arasında yer alan ve neredeyse gözlerini Trump’ın görevdeki ateşli sembollerinden korumaya zorlanan liderler, bir maden anlaşması paylaştı, siyah metin kalemlerini paylaştı, Kevin Rudd ile güldü ve ardından yemek paylaştı.
Albanese 2017’de Trump’ın “beni çok korkuttuğunu” söylemişti. O zamanın gölge bakanı için, sekiz yıl sonra Trump’ın Beyaz Saray’ında oturup şakalar ve hediyeler alışverişinde bulunacağını hayal etmek bile zordu; bırakın milyonlarca insanın göçmenlere yönelik baskılar, ifade özgürlüğü ve şehirlerde ifade özgürlüğüne yönelik askeri kısıtlamalar da dahil olmak üzere Trump’ın politikalarına karşı Amerika Birleşik Devletleri genelinde No Kings protestolarında gösteri yapmasından bir gün sonra kendisini hayal etmek.
Bülten dağıtıldıktan sonra
Albanese’nin geldiği gün Beyaz Saray çevresindeki sokaklar protesto edildi ve Trump’ı eleştiren tabelalar hâlâ asılıydı. Aileler ve tur grupları, Trump’ın Cumhuriyetçilerinin bütçe finansmanı konusunda Demokratlarla çıkmaza girmesi nedeniyle devam eden hükümetin kapatılması nedeniyle Beyaz Saray ve Kongre Binası dışında rahatsız bir şekilde birbirine karıştı.
Albanese daha sonra “çok sıcak” Trump’la ilk gerçek buluşmasını büyük bir başarı olarak nitelendirdi ve başkan onu Beyaz Saray ve Oval Ofis turuna çıkardı. Albanese ve ekibi her şeyin yoluna gireceğinden emindi, çünkü ABD ile Avustralya arasındaki tarih ve savaşın hararetiyle şekillenen ilişki, her iki ülkenin devlet bankalarındaki insanlardan daha büyüktü.
Trump’ın sergilediği olağanüstü sıcaklık, başbakanın dış politika zekasının ve muhalefetin toplantı için yalvarma taleplerine boyun eğmeme konusunda daha önce gösterdiği küstahlığın bir kanıtı olarak görüldü. Susan Ley, aşırı iletişiminden dolayı alay konusu olmasına rağmen, 24 saatten kısa bir süre sonra toplantıya yönelik eleştirisini geri çekti.
Ancak Salı günü başbakan ve halkının yüzlerindeki rahatlama ve zaferle, sadece Beyaz Saray’dan kaçmakla kalmayıp, aslında zafer kazandıklarını da anladılar.
Çarşamba günü evlerine döndüklerinde belki de zaferlerini düşünecekler: Oaks bunu sıkı bir şekilde destekledi (her ne kadar ABD, Albanese’in hakkında konuşmayı reddettiği gizemli bir “belirsizlik” ile ortaya çıkmak istese de). Milyon dolarlık bir madencilik anlaşması. Savunmadan Orta Doğu’ya kadar iki ülkenin aynı fikirde olmadığı herhangi bir politika alanında sıfır aksaklık.
Kaçınılmaz eleştiri, eski İşçi Partisi senatörü Doug Cameron’un Albanese’nin davranışını “teslimiyet” olarak nitelendirmesiyle, ALP’nin solundan hızla geldi. Albanese’nin, Trump’ın kendisi hakkındaki sıcak sözlerini gelecekteki seçim reklamlarında kullanacağına dair şakası, İşçi Partisi’nin Avustralya’yı ABD yönetimine bağlamasından memnun olmayan ilerici eleştirmenler tarafından defalarca tekrarlanacak.
2017’de Albanese, “korkmuş” yorumlarına şunları eklemişti: “ABD ile bir ittifakımız var, bununla baş etmek zorundayız, ancak bu sizin bu konuda eleştirel olmadığınız anlamına gelmez.”
Albanese o sırada gölge bakanıydı. Şimdi başbakan olarak, yakın zamanda iç tasarım ipuçlarını paylaşmaları pek mümkün olmasa da Trump’la başa çıkmanın bir yolunu bulmuş gibi görünüyor.