Bir keresinde bir öğretmen bana, kendi kişiliğin haline gelmenin belirleyici anının, ebeveynlerinin dinlemediği müziği bulup onu kendine ait hale getirmen olduğunu söylemişti. Sevdiğiniz türü tanımlayan bir oyun bulduğunuzda, her zaman aynı şeyin video oyunları için de geçerli olduğunu düşünmüşümdür. Benim için bu, artık Dragon Quest I olarak bilinen NES RPG Dragon Warrior’du ve kendimi yeni oyunla tekrar o dünyada buldum. Dragon Quest I ve II HD-2D’nin yeniden yapımı.
Bu, Square Enix’in geçen yılki Dragon Quest III HD-2D yeniden yapımının ardından eski Dragon Quest oyunlarının ikinci yeniden yapımıdır. Oyuncular, önceki oyunlarda olduğu gibi, Japon rol yapma oyunu alt türünün yaratılmasına yardımcı olan ikonik Dragon Quest serisinin ilk iki oyununun modern bir yorumunu deneyimleyecekler. Her iki oyunu da tam bir inceleme yapacak kadar oynamamış olsam da, oyuna dalmak ilk RPG deneyimimden bir sürü anıyı canlandırdı ve türe aşık oldum.
NES dönemindeki birçok çocuk gibi ben de Dragon Warrior oynadım ve aboneliğim olmamasına rağmen Nintendo Power abonelerine ücretsiz bir kopya gönderildi. NES’i olan tanıdığım birkaç çocuktan biri olan bir arkadaşım onu aldı ve bir Cumartesi günü bana gösterdi. Bizi şaşırttı çünkü koşup zıpladığınız Super Mario Bros. ya da Link’in düşmanları kestiği The Legend of Zelda gibi tipik bir aksiyon oyunu değildi. Bunun yerine oyunun hikayesi ortaya çıktıkça neler olduğunu okuduk. Bağlandım.
Bu noktada hâlâ okunacak çok şey var ama yeniden yapım, deneyimi sayısız şekilde güncelliyor. Her iki oyun da Dragon Quest III HD-2D versiyonunda görülen aynı HD-2D görsel stiline sahiptir. Karakterler ve düşmanlar, efsanevi sanatçı Akira Toriyama’nın (Dragon Ball, Dragon Ball Z) tasarımlarını koruyor ancak artık muhteşem animasyonlu 3D ortamlardaki 2D spritelarında daha zengin ayrıntılar içeriyor.
Ayrıca birçok karakterin ve düşmanın sesleri de mevcut ve orta çağ dünyasında geçen bir RPG setinden bekleyeceğiniz gibi hepsi İngiliz aksanıyla konuşuyor. Güncellenen görselleri görmek ve sesleri duymak bana çocukken, düşman sprite’larının NES’te inanılmaz derecede ayrıntılı göründüğü ve diyalogları yüksek sesle okumak için Disney’in Robin Hood’undaki kral gibi konuşmayı gerektirdiği zaman ne kadar şaşırdığımı hatırlattı.
Square Enix tam sinematik eklemedi, bunun yerine dinamik sahneler oluşturmak için karakter spritelarını kullandı. Dragon Quest I’de, efsanevi kahraman Erdric’in (“Edric” adını verdiğim) soyundan gelen Kral Loric, kızını kurtarmak ve kötülüğün güçlerini uzak tutan ışık topunu çalan kötü Dragonlord’u yenmekle görevlendiriliyor. Bu hikayelerin ritmi NES’teki metinler aracılığıyla anlatıldı, ancak yeniden yapılanma onları yalnızca bir kez hayal edilebilecek bir şekilde yeniden hayal ediyor.
Dragon Quest II de aynısını yapıyor ve sessiz Moonbrook Kalesi’ne yapılan saldırıyı orijinalin kısa aksiyon sahnelerinden çok daha fazla aksiyon ve dramayla sunuyor.
Ejderhalar HD’de çok daha vahşi görünüyor.
Bu yeniden yapımda takdir ettiğim şeylerden biri hikayeye bağlam eklenmesidir. Dragon Quest II’de ilk oyundaki kahramanların torunları, yeni bir kötülükle yüzleşmek için birleşmelidir. Oyuncu, Cannock Prensi’nden başlayarak kuzenlerini aramaya Maidenhall Prensi olarak başlar. Aslında oyuncular, prensin Wellspring’e doğru yola çıktığını ve yol boyunca bir kasabada dinlenirken görüldüğünü öğrendiler. Yeniden yapımda kız kardeşinizin gezide size katıldığı kısa bir sahne var; basit hikayeye daha fazla derinlik katan küçük ama önemli bir dokunuş.
Bir başka hoş sürpriz ise eklenen güçtür. Orijinal oyunlarda karakterler yalnızca normal saldırıları veya büyüyü kullanabiliyordu. Yeni beceriler, Dragon Quest III HD-2D yeniden yapımının oyuncularının aşina olduğu beceriler olan, tüm düşmanlara aynı anda vurmak veya büyü puanları pahasına hasarı yansıtmak gibi saldırı seçenekleri ekliyor. Bu yetenekler, Middenhall Prensi’nin sihir kullanamadığı ancak bu tekniklere güvenerek savaşa taktiksel çeşitlilik kattığı Dragon Quest II’de gerçekten parlıyor.
HD yeniden yapımından beklendiği gibi, birçok “yaşam kalitesi” iyileştirmesi var. Oyuncular savaşı hızlandırabilir, kasabalar ve zindanlar arasında geçiş yapabilir ve otomatik kaydetmeden yararlanabilir. Uygulama yeteneği basit olsa da büyük bir gelişmedir. Günümüzün oyuncuları, NES’te adım adım ilerlemenin ne kadar sıkıcı olduğu hakkında hiçbir fikre sahip değiller.
Bu tür ara sahneleri NES’te göremezsiniz.
Tüm iyileştirmeler arasında en çok görseller dikkatimi çekti, özellikle de dünya tasarımı. Dragon Quest’in dünyası 2 boyutlu olmaya devam ediyor ancak ormanlar ve dağlar gibi araziler artık sürükleyici ve katmanlı görünüyor. NES’te bunlar bloklu karelerdi; Yeni versiyonda karakteriniz ağaçların arasında dolaşıyor ve dağlara tırmanıyor. 11 yıllık hayal gücüm bir anda gerçek oldu sanki. Hiç durmadan oynadıktan sonra hafızama kazınan o haritanın her santimini hâlâ hatırlıyorum.
Orijinalden harika bir tasarım seçeneği kaldı: son boss’un kalesi başladığınız yerden kısa bir mesafede bulunuyor, ancak önemini çok sonra fark edeceksiniz. Yeni versiyonda Ejderha Lordu’nun beli artık duvarın arkasından dışarı bakıyor ve ona daha kötü bir görünüm kazandırıyor. Her köşeyi yeniden keşfetmek istiyordu ancak düşmanın artan zorluğu bu plana hızla son verdi.
Hiç şüphe yok ki orijinal Dragon Quest 1 ve 2 oyunlarını oynamanın en iyi yolu bu, ancak güzel bir şekilde yenilenen grafiklerine rağmen hala eski oyunlar. Gösterişli bir aksiyona veya ödüllü bir hikayeye sahip olmayan, hâlâ sıra tabanlı bir RPG’dir. Dragon Quest I ve II HD-2D’nin yeniden yapımının benim gibi bu maceralarla büyüyen oyunculara göre olduğu aşikar. JRPG türünün kökenlerini merak edenler ve sessiz filmlerin Blu-ray’lerini satın alan sinemaseverler de burada keyif alabilir. Herkes için hemen konuya girmek için pek bir neden yok ama bu aslına uygun yeniden yapım, kaçınılmaz olarak satışa çıktığında göz atmaya değer.
Dragon Quest I ve II’nin HD-2D versiyonu 30 Ekim’de PC, PS5, Nintendo Switch, Switch 2, Xbox Series X ve S konsollarında 60 $ karşılığında piyasaya sürülecek.